કરુણ પ્રશસ્તિ
કાગળના કોડિયાનો દીવો પધરાવીને પાણીથી વાત કરી લીધી,
આંખોના આંસુએ પાંપણની ના છતાં, હેલી મુષળધાર કરી લીધી.
શૈશવના સોણલા રમકડામાં સાચવીને
રાખ્યા’તા ઉપર માળિયામાં શાચવીને
ચાન્દનીની ચાદર્માં પાડેલા ડાઘ જોઈ
ઝાકળથી ભાત ભરી લીધી…….. કાગળના કોડિયાનો
યૌવન ઘેન ઘોળયાં, આંખોનાં ઝરુખામાં
પીધા પીવડાવ્યાં, ઝુલ્ફની ધૂપ છાંવમાં
કામ રૂપી અગ્નિએ, રૂ ની એ ગાંસડી,
ધબકતી નવજાત કરી લીધી…….. કાગળના કોડિયામાં
ફૂટ્કળિયા મિંઢળ, મોતી શાં ટૂટ્યાં, પળમાં,
સંબંધો ડુસકે ચઢી પાછા વળ્યાં, પળમાં
યાદોને ફૂલ સમજી, સમયની દોરડીમાં
પરોવીને હાર કરી લીધી………
કાગળના કોડિયાનો દીવો પધરાવીને પાણીથી વાત કરી લીધી,
આંખોના આંસુએ પાંપણની ના છતાં, હેલી મુષળધાર કરી લીધી.
‘મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી – ૦૭/૨૪/૨૦૦૩