જમીં પરની લકીરો સાપની છે.
અમારી વાત ક્યાં છે, આપની છે.
મળો કે ના મળો, મેળાપની છે.
સડક પર કોઈ રાહી ના મળે, તો-
ક્વચિત આ ચાલ, પણ, કોવીદની છે.
મળી ખાદી અને ખુરશી હવે, તો-
દિવાળી, આજ કોના બાપની છે.
ભલે કાંટા મળે ફૂલોને બદલે,
કરી ઈચ્છા ફકત સંગાથની છે.
હવે સીધું સરળ જિવવું મને છે,
ભુલો જે પણ કરી ભુતકાળની છે.
હજી હમણાં જ એના પગલાં જોયા,
જમીં પરની લકીરો સાપની છે.
છલકતા જામ વાળી મેહફિલો, તો-
ઉછળતા જોમના ઉન્માદની છે.
બધે જ શહેરમાં ચર્ચા, અમારા-
સંબંધોમાં પડેલી ગાંઠની છે.
ગગનમાં છે કરોડો તારલાઓ,
નથી ચાંદો છતાં, પણ, રોશની છે.
મુદત જો ખતમ ના થઈ હો, તો-
દર્શન દે જો, ઘડી વિલાપની છે.
બદનના હાટ માંડ્યા છે,ઘણાએ-
નથી ખબર કે કમાણી પાપની છે.
ભય ઉપર વિજયની અનુભૂતિ, જુઓ-
‘મનુજ’ના શ્વાસમાં વિશ્વાસની છે.
‘મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી
૦૫/૨૩/૨૦૨૦