હવે તો
અસ્તિત્વ માટે લડશું હવે તો.
હા, લાશ થૈ ને તરશું હવે તો.
કેવાં વિધાનો વિધિનાં થયા છે,
ફૂલો થયા તો ફળશું હવે તો.
કેવો નશો આ તુજ આંખ કેરો,
ચાલું ન ચાલું લથડું હવે તો.
ખોટો ખરો છું મજનૂ તમારો,
લૈલા થશો જો મળશું હવે તો.
તાકાત છે નૈ ચઢવા મિનારો,
આકાશમાં શું ઉડશું હવે તો.
સીધા કદી વિસ્તરવું હશે, તો-
પૃથ્વી સમા કૈં વળશું હવે તો.
સાફો ચલાવે ફળિયું રડાવી,
જો ઘૂમટો કે’ વરશું હવે તો.
પ્યાલો ઉઠાવી મુખ પાસ,સાકી-
લાવી ન ઢોળો, ઢળશું હવે તો.
જાણે અજાણે થઇ ભૂલ મારી,
માફી છપાવા મથશું હવે તો.
કાંડે ચુડી ને નજરૂં અધીરી,
આર્સી ધરી શું કરશું હવે તો.
જંપી ગયા છો, શિર ટેકવીને,
ખોળો ન ખાલી કરશું હવે તો.
વર્ષો વિતાયાં વનવાસ જેવા,
હા, રામ રાજ્ય કરશું હવે તો.
અંગો ઉમંગો વિકલાંગ છે, ને-
ઝાલો ન ઝાલો પડશું હવે તો.
ખાવા મળ્યું તો બસ ખાઇ લીધું,
કોર્ટ કચેરી ભરશું હવે તો.
છોડો કિનારો મઝધાર જાવા,
પામો કિનારો હરસું હવે તો.
ભાગ્ય ન જાગે ‘મનુજે’ જગાડ્યું,
ત્રાંસા બજાવી જગવું હવે તો.
-‘મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી
૦૨/૧૭/૨૦૦૮
ગઝલ-છન્દઃ ઈન્દ્રવજ્રા, ગણ-બદ્ધ =ત,ત, જ,ગ,ગ,
અક્ષરમેળ છંદ, ૧૧ અક્ષર યતિ-૫ અને ૧૧ અક્ષરે.
અસ્તિત્વ માટે લડશું હવે તો.
હા, લાશ થૈ ને તરશું હવે તો.
કેવાં વિધાનો વિધિનાં થયા છે,
ફૂલો થયા તો ફળશું હવે તો.
સુંદર રચના
Comment by vijay Shah — February 19, 2008 @ 3:52 am